บท 166

ฉันปฏิเสธ อย่างน้อยฉันก็ไม่ใช่คนแบบนั้น ฉันยังเป็นคนที่มีความรับผิดชอบมากคนหนึ่ง

เราคุยกันเรื่อยเปื่อยเป็นเวลานาน จนกระทั่งใกล้รุ่งสาง เธอจึงบอกว่าอยากไปนอน

ดูเหมือนตอนนี้อารมณ์ของเธอดีขึ้นมากแล้ว

แต่ขณะที่เธอกำลังหมุนตัวเดินจากไป เธอก็ลื่นล้ม พลาดท่าหกล้มเสียหลักไปทางมุมเตียง

โชคดีที่ฉันไวมือ...