บท 229

"อ๊ะ...นาย...นาย...นายทำไม..."

ครั้งนี้กั๊วฉู่ฉู่ตกใจมาก ในวินาทีที่ผมโอบกอดเธอ เธอพยายามจะดิ้นหนี แต่ตอนนี้ใบหน้าของเธอแดงก่ำ ดูเหมือนกำลังเพลิดเพลินอย่างมาก

แต่ในเมื่อผมตื่นแล้ว จะปล่อยให้เธอลุกไปได้อย่างไร?

ผมกอดเธอแน่น ให้ร่างกายของเราแนบชิดกันมากขึ้น

กั๊วฉู่ฉู่ถูกความสุขที่ถาโถมเข้ามาทรมา...