บท 231

ฉันนอนอยู่ข้างๆ แล้วดึงเธอเข้ามากอดไว้ในอ้อมแขน เธอร้องเสียงหวานแล้วซุกหน้าลงบนอกฉันไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมา

"ฮิๆ ไม่ต้องเช็ดแล้วมั้ง? ยังไงผ้าปูที่นอนก็ต้องทิ้งอยู่แล้ว"

พูดจบ ฉันก็จูบลงบนหน้าผากของเธอ

"ไม่ต้องห่วงนะอาจารย์ ผ้าปูที่นอนผืนนี้ฉันจะเก็บไว้เป็นที่ระลึก เพราะว่า...มันเป็นครั้งแรกของคุณน...