บท 298

"อ๊ะ...ทำไม...ถึง...เป็น...แบบนี้...ไม่...ไม่มี...ฉันไม่ได้...นาย...อย่า...อย่าพูดอีก"

ยิ่งกั๋วซินพูด ร่างกายเธอก็ยิ่งไวต่อความรู้สึก บิดตัวรุนแรงขึ้น จนแทบไม่จำเป็นต้องให้ผมขยับเลย เธอเองก็สามารถใช้ต้นขาหนีบส่วนนั้นของผมและบิดตัวได้ ดูเหมือนว่า...เธอคงอดกลั้นมานานจริงๆ

"จริงเหรอที่ไม่มี? แล้วทำไม...