บท 36

แต่ก็ไม่อาจโทษเธอได้ ผมรีบคว้าประตูที่กำลังจะปิดไว้ มืออีกข้างหยิบมีดทำครัว

ผมซ่อนมือขวาที่ถือมีดไว้ข้างหลัง แล้วก้าวออกจากครัวด้วยร่างที่สั่นเทา

"ลุง ช่วยปล่อยซือฉีไปได้ไหมครับ ซือฉีเป็นคนดีนะ..."

ผมพูดกับไอ้เมานั่นด้วยเสียงสั่น แสร้งทำหน้าตกใจกลัวสุดๆ

มันดูภูมิใจในตัวเอง "ไอ้เหี้ย มึงรู้จักกลัวแล้...