บท 385

เขาเพิ่งยกตัวขึ้นเตรียมจะดิ้นรน แต่ถูกผมซัดจนศีรษะกระแทกพื้น ส่งเสียงทึบๆ

ผมเพิ่งรู้ตัวว่าเสียงรอบข้างในหูผมค่อยๆ กลับมาเป็นปกติ ความกลัวเริ่มเข้าครอบงำ เพราะอะดรีนาลีนได้ใช้ร่างกายผมไปเกินขีด ผมกลัวว่าเมื่ออะดรีนาลีนหมดฤทธิ์ ผมจะยังไม่ทันทำให้เขาหมดสภาพต่อสู้

ดังนั้น ผมจึงไม่ลังเลแม้แต่น้อย ทุ่มหม...