บท 48

เดินอยู่ในห้างสรรพสินค้ากับฮั่นเมิ่งเมิ่ง ผมรู้สึกดีที่ไม่ต้องแกล้งทำเป็นคนโง่อย่างที่เคยเป็น

เธอดูเป็นจุดสนใจไปทุกที่ มีผู้ชายหลายคนมองเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนา

เธอดูกลัวๆ มือทั้งสองกำสายกระเป๋าแน่น ราวกับกำอาวุธประจำตัวไว้

ผมจับมือเล็กๆ ของเธอ กำไว้แน่น เธอพยายามดิ้นหลุดหลายครั้ง แต่...