บท 547

บทนวนิยาย

"มีแค่นี้เองเหรอ? รีบเอามาให้ฉันเดี๋ยวนี้!" ผมตะโกนใส่โทรศัพท์

"ได้ครับ" เสี่ยวเฉียงพยักหน้าอย่างจนใจแล้วก็วางสาย

หลังจากวางสายแล้ว ผมคาดว่าเสี่ยวเฉียงน่าจะมาถึงเร็วๆ นี้ เพราะระยะทางขับรถมาไม่ไกลนัก ผมจึงจัดของเล็กน้อยแล้วเดินไปที่ประตูโรงเรียน

พอถึงประตูโรงเรียน ผมก็เจอลุงจางอีกครั้ง...