บท 562

แปลเป็นภาษาไทย

แต่คำพูดของครูหวังเหมือนตะปูที่ปักลึกลงในจิตใจอันเรียบง่ายของผม

ผมถอนหายใจออกมาโดยไม่รู้ตัว จริงหรือที่ผมจะต้องใช้ชีวิตที่เหลืออย่างไร้จุดหมายแบบนี้ คอยจุดหม้อต้มน้ำหรือเป็นแค่คนงานทั่วไปในห้องพยาบาลตลอดไป?

ผมรู้สึกเหมือนหัวจะระเบิด ถ้าเป็นอย่างนั้น ผมคงไม่มีทางได้แต่งงานกับครูหว...