บท 698

"ฮ่ะๆ ดีจังเลย" ผมพยายามข่มความตื่นเต้นในใจแล้วเอ่ยปาก

"ดีตรงไหนกัน แค่นี้ก็ดีแล้วนี่!" อาจารย์หวังทำเป็นรำคาญ

ผมยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดว่า "งั้นต่อไปผมจะตื่นเช้าทุกวัน แล้วเราจะได้กินข้าวเช้าด้วยกัน!"

"รอให้คุณตื่นได้จริงๆ ก่อนค่อยว่ากันเถอะ" อาจารย์หวังแกล้งพูด

พอได้ยินอย่างนั้น ผมยิ้มบางๆ แล้วคีบ...