บท 762

ตอนนี้เป็นเวลาอาหารเช้าพอดี ไม่รู้ว่าลุงหวังไปกินหรือเปล่า

คิดถึงตรงนี้ ผมจึงกลับไปที่โรงอาบน้ำ แต่ยังไม่ทันถึง ผมก็เห็นลุงจางนั่งเหม่ออยู่ตรงนั้นแต่ไกล

ดูจากปฏิกิริยาของลุงหวัง ผมก็เข้าใจทันทีว่า เขาไม่ได้ไปโรงอาหารจริงๆ

ผมเดินไปข้างๆ ลุงหวัง พอเขาเห็นผม ใบหน้าก็เปล่งประกายด้วยรอยยิ้มตื่นเต้นท...