บท 771

อีกอย่าง เถ้าแก่หวังกับผมนั้นไม่เหมือนกัน ความคิดผมค่อนข้างจะฟุ้งซ่านกว่า ด้วยนิสัยเงียบขรึมของเถ้าแก่หวัง เรื่องแบบที่เกิดกับผมคงเป็นไปไม่ได้เลย

เถ้าแก่หวังเห็นผมกลับมาก็ดีใจจนออกนอกหน้า แต่เพราะอารมณ์ผมไม่ค่อยดี ผมเลยแค่ยิ้มให้โดยไม่พูดอะไร แล้วเดินเข้าห้องไปเลย

ตอนนี้ความคิดผมจดจ่ออยู่ที่ดอกเจ็...