ฉันจึงต้องล้มเลิกความตั้งใจ แต่ก็ยังมองฉันด้วยสายตาประหลาดอีกครั้งก่อนโบกมือ "จางหลง เจ้าถอยไปได้"

จางหลงพยักหน้ารับคำสั่งแล้วเดินออกจากห้องไปอย่างเสียดายยิ่ง ตอนนั้นใจฉันก็โล่งอกเป็นธรรมดา จากนั้นซูเถียนเถียนก็เอ่ยขึ้นว่า "โอหยาง ถ้าเธออยากจะส่งคนมาอยู่ข้างกายฉันจริงๆ ก็ไม่เป็นไร แต่มีข้อแม้ว่าต...