บท 863

ร่างของฉันแข็งค้าง ทันใดนั้นฉันรู้สึกถึงสายตานับร้อยที่จ้องมองมาที่ตัวฉัน ซูเถียนเถียนเองก็รู้สึกอึดอัด ความหวาดกลัวเริ่มแผ่ซ่านในใจของเธอ

"อย่าขยับ นอนนิ่งๆ ในอ้อมแขนฉัน" ฉันกดศีรษะของซูเถียนเถียนเบาๆ แล้วกระซิบอย่างอ่อนโยน

เมื่อเผชิญกับอันตราย เธอกลัวจนตัวสั่น อยู่ต่อหน้าฉันเธอเงียบเหมือนลูกแมว ...