บท 885

"ศิษย์หยางฮวาคารวะอาจารย์" ข้าพูดอย่างกระอักกระอ่วน

หลงเฟยหยางกลับหัวเราะออกมา "ฮ่าๆ" พลางลูบศีรษะข้าเบาๆ "ข้าจะให้เจ้าอีกหนึ่งโอกาส บอกนามจริงของเจ้ามา การรับเป็นศิษย์นั้นต้องสาบานต่อบูรพาจารย์ จะเล่นๆ เช่นนี้มิได้"

ที่แท้เขารู้มาตั้งแต่แรกแล้วว่าข้าใช้นามปลอม ในใจข้าตกตะลึง นึกถึงวิชาเซียนของหลง...