บท 9

"อ๊า!!"

เสียงครางเย้ายวนหลุดออกจากปาก ร่างอันน่าหลงใหลของอาฟางสั่นระริกอย่างห้ามไม่อยู่

เธออายจนเกิดความโกรธ รีบถอยหลังสองก้าวแล้วถามเสียงเข้ม "คุณทำอะไรน่ะ?!"

ผมเบิกตากว้าง พยายามทำตัวให้ดูน่าสงสารที่สุด แล้วพูดเสียงเบา "พี่ฟาง ข้าวๆ อานอาน กิน!"

อาฟางชะงักไปชั่วขณะ ก่อนจะพูดเสียงเบาด้วยความเ...