บท 956

ภาษาไทย

"อ๊ะ! ดีจังเลย" เฉิง เฉียง ตะลึงไปชั่วครู่ แล้วก็ยิ้มอย่างมีความสุข

"แต่ผมปฏิเสธไปแล้ว" ผมยิ้มบางๆ ทำให้สีหน้าของเฉิง เฉียงแข็งค้าง เธอมองผมด้วยสีหน้างุนงง "แล้วทำไมล่ะ?"

"เพราะเขาติดค้างคำขอโทษผมอยู่ ไอ้เฒ่าเจ้าอย่างผมไม่ใช่คนที่ใครจะมารังแกง่ายๆ หรอกนะ" ว่าแล้วผมก็เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้น...