บท 124

เมื่อเกาหมิ่นเดินไปแล้ว เสี่ยวอวี๋อวี๋หันมามองฉัน ยิ้มอย่างมีเสน่ห์ เกือบจะทำให้หัวใจฉันละลาย

ในใจฉันยิ้มขื่น ความจริงแล้วตอนนี้ฉันมีความคิดมากมายในใจ แต่ต่อหน้าเสี่ยวอวี๋อวี๋คนนี้ ฉันไม่อยากเผยความคิดของตัวเองออกมา

พวกผู้หญิงพวกนี้ รวมทั้งเกาหมิ่น เวลาอยู่ต่อหน้าฉัน ล้วนแสดงท่าทียั่วยวน ราวกับว่า...