บท 169

จ้องมองโทรศัพท์ ฉันรู้สึกงุนงงและโกรธจนแทบบ้า ไม่รอช้า ฉันโทรกลับไปอีกครั้ง

แต่เมื่อโทรกลับไป สิ่งที่ทำให้ฉันงุนงงยิ่งกว่าเดิมก็เกิดขึ้น เกาเสวียปิดโทรศัพท์ไปแล้ว

ขณะที่ฟังเสียงแจ้งว่าเครื่องปลายทางปิดอยู่ ความรู้สึกห่วยแตกในใจฉันนั้นไม่อาจบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้

ตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนกำลังจะระเบิ...