บท 24

มองดูรถเบนซ์สีดำที่ค่อยๆ แล่นห่างออกไป ความโกรธที่ไม่มีชื่อก็พลุ่งพล่านในใจของฉัน ฉันอยากวิ่งตามไปและถามเจี๋ยเจี๋ยให้รู้เรื่อง

แต่รถได้ขับออกไปไกลแล้ว ตอนนี้ถึงฉันอยากจะวิ่งตามไปก็แทบจะเป็นไปไม่ได้แล้ว

ฉันทรุดตัวลงนั่งกับพื้น นึกถึงการอยู่เคียงข้างกันในทุกๆ คืนตลอดสามปีที่ผ่านมา ฉันเคยคิดว่าเจี๋ยเ...