บท 46

เมื่อได้ยินจางจิงสาวน้อยบอกว่ามีอะไรจะพูดกับฉัน และเห็นสีหน้าของเธอ ฉันถึงกับตะลึง ฉันรู้สึกว่าสิ่งที่เธอต้องการจะพูดคงเป็นเรื่องสำคัญมาก

จ้องมองเธอนิ่งอยู่นาน แต่จางจิงยังไม่เอ่ยปาก ฉันจึงพูดว่า "คุณอยากพูดอะไร ก็พูดมาเถอะ"

จางจิงยังคงลังเลอยู่นาน สุดท้ายเธอก็พูดว่า "ฉัน... ฉันอาจจะ..."

ฉึบ! จาง...