บท 48

จ้องมองหวังรั่วหยุน ฉันรู้สึกเหมือนกำลังเคลิ้มไปเล็กน้อย แต่ความรู้สึกนั้นก็หายไปในไม่ช้า

"ได้สิ แต่อย่าเรียกฉันว่าประธานซุนเลยนะ จริงๆ แล้วฉันก็เหมือนคุณ เพิ่งมาใหม่เหมือนกัน" ฉันยิ้มให้หวังรั่วหยุนเบาๆ

หวังรั่วหยุนร้อง "อ๋อ" แล้วพยักหน้า พูดว่า "เข้าใจแล้วค่ะ ประธานซุน"

ฉันรู้สึกหมดปัญญาทันที จ...