บท 75

หลังจากที่เกาเสวียพูดประโยคนั้นออกมา ฉันก็มองไปที่เธอทันที ฉันจ้องมองใบหน้าของเธอ รู้สึกว่าสีหน้าของเธอจริงใจมาก ไม่เหมือนกำลังพูดเรื่องไร้สาระ

"จริงเหรอ?" ฉันมองเกาเสวียและถาม

เกาเสวียพยักหน้าและพูดว่า "จริงค่ะ การเร่ร่อนเพียงลำพังย่อมสู้การมีบ้านที่อบอุ่นไม่ได้"

ฉันจ้องมองเกาเสวีย รู้สึกปนเปกัน...