บท 2

บิดาไม่สนใจเรื่องเล็กน้อยพวกนี้เลย โบกมือให้เบต้าอยู่ต่อไป เด็กธรรมดาคนหนึ่งไม่อาจสร้างความสนใจให้เขาได้ แต่เขาก็ไม่ได้ทารุณ ยังช่วยจัดการทะเบียนบ้านให้เบต้า และจัดการเรื่องโรงเรียนให้ไปเรียนด้วย

แม่บ้านรู้สึกซาบซึ้งในบุญคุณ ทำงานอย่างขยันขันแข็งในบ้านของเขาต่อไปอีกสิบกว่าปี

เบต้าไม่ค่อยมีลักษณะเหมือนเบต้าทั่วไป ผิวขาวนวล ริมฝีปากแดงระเรื่อ คอยหลบๆ ซ่อนๆ อยู่หลังแม่บ้านด้วยความหวาดกลัว เหมือนกระต่ายตื่นตูม ไม่เหมือนเบต้าแต่กลับดูคล้ายโอเมก้ามากกว่า

จูเหิงเริ่มมองเบต้าไม่ค่อยดีตั้งแต่ตอนนั้น

ป้าแม่บ้านคอยดูแลเขามาตั้งแต่เล็ก เอาใจใส่ทุกรายละเอียด เขาถือว่าป้าแม่บ้านเป็นเหมือนแม่ครึ่งคน

แต่ตอนนี้มีเบต้าอีกคนมาแบ่งความอบอุ่นที่เขามีไม่มากอยู่แล้ว ป้าแม่บ้านดูแลเอาใจใส่เบต้าเหมือนกับที่ดูแลเขา เขาจึงยิ่งเกลียดเบต้ามากขึ้น

การที่เขาได้ล่วงเกินเบต้ามาหลายปีนั้นเป็นเพียงเรื่องบังเอิญ ตอนนั้นเขาเพิ่งสอบเสร็จ กำลังคิดจะไปหาพี่ชายที่ต่างประเทศ จะได้เรียนด้วยกัน แต่ถูกบิดาเรียกไปคุยทั้งวัน

เขาอยากไปแต่ไปไม่ได้ เพื่อพี่ชาย เขาจำต้องยอมเรียนมหาวิทยาลัยในประเทศ และรับช่วงบริษัทหลังเรียนจบ

ตอนนั้นอารมณ์เขาฉุนเฉียวผิดปกติ ความคิดถึงพี่ชายทำให้เขาทรมาน มองอะไรก็ไม่ถูกใจไปหมด

ป้าแม่บ้านป่วยเข้าโรงพยาบาล เบต้าจึงมาทำความสะอาดแทน บังเอิญเจอเขากำลังทุบข้าวของในห้อง

เบต้าไม่กล้าพูดอะไร พยายามลดตัวตนให้น้อยที่สุด คุกเข่าเช็ดพื้น

อัลฟ่าที่อารมณ์แปรปรวนมากจะเกิดความต้องการทางเพศอย่างรุนแรง ส่วนล่างของเขาแข็งตัวขึ้นมา นูนออกมาในกางเกงนอนเป็นก้อนโต แต่เขาไม่มีอารมณ์จะสนใจ ได้แต่นอนบนเตียง เอาแขนปิดตาหายใจเพื่อให้สงบลง

โทรศัพท์จากพี่ชายโทรมาจากต่างประเทศ จูเหิงพยายามกลั้นความโกรธแล้วลุกขึ้นนั่ง พูดกับพี่ชายด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

พี่ชายเตือนให้เขาฟังคำสั่งของบิดา เขาตอบรับไปอย่างไม่ค่อยใส่ใจนัก พลางมองเบต้าที่กำลังก้มหน้าก้มตาเช็ดพื้นหันหลังให้เขา

ร่างกายของเบต้าผอมมาก แต่ก้นกลับมีเนื้อนิดหน่อย เนื้อผ้ากางเกงบางมาก แนบสนิทกับเนื้อก้น เผยให้เห็นเส้นโค้งงดงาม ส่ายไปมาตามการขยับเอวขึ้นลง เขามองก้นที่เคลื่อนไหวไม่หยุดของเบต้าที่อยู่ข้างเตียง ฟังเสียงพี่ชายในหู มือเผลอยื่นไปจับอวัยวะเพศที่พองโตของตัวเอง และค่อยๆ รูดขึ้นลง

เงาด้านหลังของเบต้าดูคล้ายพี่ชายของเขามาก

เบต้าคนนี้ผอม ผอมพอๆ กับพี่ชายที่เป็นโอเมก้าของเขา

เสียงอบอุ่นของพี่ชายดังมาจากหูฟัง เงาร่างตรงหน้าดูเหมือนคนที่เขาคิดถึงทั้งวันทั้งคืนไม่มีผิด

อวัยวะเพศในมือเขายิ่งพองโตขึ้น จูเหิงรูดขึ้นลงอย่างรวดเร็ว กลั้นเสียงหายใจหนักๆ สายตาจับจ้องคนที่กำลังขยันขันแข็งอยู่ข้างเตียง

"ต่อไปเวลาพูดกับพ่อ ต้องระวังหน่อยนะ พยายามอย่าทำให้พ่อโกรธ"

"อืม"

"อย่าโกรธอีกเลยนะ" น้ำเสียงพี่ชายแฝงรอยยิ้มอย่างจนใจ "ปิดเทอมฉันจะกลับไปหาแน่นอน"

"ได้..."

"แล้วก็..." เสียงพี่ชายยังคงก้องอยู่ข้างหู การเคลื่อนไหวส่วนล่างของเขายิ่งเร็วขึ้น จินตนาการว่าตัวเองไม่ได้กำลังช่วยตัวเอง แต่กำลังร่วมรักกับคนที่อยากร่วมรัก

เบต้าเช็ดพื้นไปครึ่งทางแล้วหยุด ช่วงบนยิ่งก้มต่ำลงเพื่อเอื้อมไปใต้โต๊ะเขียนหนังสือของเขา ดูเหมือนกำลังพยายามเอื้อมหยิบอะไรบางอย่าง