เมื่อร่างกายแตก

วินาทีที่เอโลน่าทรุดลงกับพื้น เวลาราวกับสะดุด หัวใจผมกระตุกวูบ อกแน่นตึ้บ ผมพุ่งตัวไปข้างหน้า รับเธอไว้ได้ทันก่อนที่ร่างจะกระแทกพื้นกระเบื้องเย็นเฉียบ ร่างเธออ่อนปวกเปียกในอ้อมแขน บอบบางและเบา... เบาเกินไป ผิวเธอเย็นชืด ลมหายใจแผ่วเบาและไม่สม่ำเสมอ ริมฝีปากซีดเผือด

“เอโลน่า” ผมกระซิบเรียกอย่างร้อนรน...