บท 137

จอร์จพาอีสันไปนอนทันทีที่อีสันเริ่มพูดลิ้นพันกันและกินข้าวเสร็จ มันยังไม่ถึงชั่วโมงหลังจากที่เราเปิดใจคุยกันตอนที่เขาเอาหัวมาหนุนตัก แต่เพราะอีสันยอมไปนอนโดยไม่มีปัญหา ฉันก็เลยไม่ค่อยกังวล เมื่อฉันตื่นขึ้นมาตอนเช้า อีสันยังคงหลับอยู่ ฉันไม่แน่ใจว่านั่นหมายความว่าเขามีปัญหาหรือว่าเขาเหนื่อยมากกว่าที่...