บท 149

ผมนั่งอยู่ในห้องทำงานที่บ้านของเกรซ รอให้อาสตาร์เตรับสาย จอร์จนั่งเครียดอยู่บนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามโต๊ะ พร้อมจดบันทึก ภาพที่ฉายอยู่เป็นนาฬิกาทรายที่กำลังหมุนระหว่างที่เรารออยู่ วินาทีแต่ละวินาทีดูเหมือนจะกดทับหนักอึ้งบนตัวผม แล้วเธอก็รับสาย คราวนี้สวมชุดชั้นในสีฟ้าสดใส ผมไม่แน่ใจว่าพร้อมจะมีบทสนทนานี้ห...