บท 177

ส้นรองเท้าของฉันกระทบลงบนระเบียงบ้าน เสียงสะท้อนหายไปในความเงียบของตัวบ้าน วันนี้ช่างวุ่นวายเหลือเกิน รู้สึกเหมือนฉันได้คุยกับสมาชิกทุกคนในฝูงและต้องคัดกรองเอกสารหลายปี แต่ก็ยังไม่รู้สึกว่าได้อะไรขึ้นมา ฉันเหนื่อยมาก และลึกๆ แล้วยังมีความกังวลที่กัดกินอยู่ในท้อง

ฉันยังไม่ได้ยินข่าวจากชาร์ลส์เลยตั้ง...