บท 186

หายใจติดขัดอยู่ในลำคอ

"ชาร์ลส์..."

เขายิ้มให้ฉัน ดวงตาเขาเป็นประกายซุกซนขณะที่โอ๋ริชาร์ดเบาๆ เสียงของเขาราวกับกำมะหยี่ ลูบไล้ประสาทสัมผัสของฉัน ฉันสาบานได้ว่าเขากำลังทำให้ฉันง่วงนอนได้ง่ายพอๆ กับที่เขากำลังทำให้ริชาร์ดหลับ ริชาร์ดส่งเสียงครางต่ำอย่างพึงพอใจและซุกตัวเข้าหาชาร์ลส์มากขึ้น จากนั้นเขาก...