บท 209

ผมรอและดูอารมณ์ที่แล่นผ่านใบหน้าเธอ ริมฝีปากเธอสั่นระริก เธอจ้องกลับมาที่ผม อาจจะพยายามหาว่าผมกำลังบลัฟหรือเปล่า แต่มันผ่านมาหลายปีแล้วที่เธอไม่สามารถอ่านสีหน้าผมได้ ผมแทบไม่รู้สึกเลยว่าเธอกำลังพยายามเอื้อมมาหาผมเพื่อแอบดูว่าผมกำลังคิดอะไรอยู่

พันธะระหว่างเรายังคงอยู่ แต่มันไร้การตอบสนองโดยสิ้นเชิง...