บท 220

เมื่อเอลาร่ากับฉันก้าวออกจากห้องทำงานแคบๆ ฉันถอนหายใจที่กลั้นไว้ออกมา

"แน่นอนว่ามันแย่กว่าที่คุณหวังไว้มาก" เอลาร่าพูดพลางมองขึ้นมาที่ฉัน หัวใจฉันบีบรัดเล็กน้อยเมื่อเห็นใบหน้าเธอ แสงระยิบระยับของแนวกั้นความเป็นส่วนตัวห่อหุ้มรอบตัวเรา ฉันเตรียมใจรับสิ่งที่เธอกำลังจะพูด

"คุณทำได้ดีมาก" ฉันพูด "นั่นเป็...