บท 228

ความเหนื่อยล้ากัดกินร่างกายฉัน แต่มันไม่ได้เลวร้ายเท่ากับความปวดร้าวในใจเมื่อนึกถึงการกลับไปทำงานพรุ่งนี้ เหตุการณ์วันนี้วนเวียนอยู่ในหัว เอ็ดการ์ไม่ได้ผ่อนปรนให้ฉันเลยสักนิด ทุกครั้งที่เขาพูดกับฉัน มันเหมือนถูกต่อยเข้าที่ท้องไม่มีผิด การตัดสินใจส่งอีสันกับอมิราออกไปหลอกหลอนฉันตั้งแต่พวกเขาออกไปจนถึ...