บท 234

ฉันพ่นลมหายใจอย่างเกรี้ยวกราดก่อนจะห้ามตัวเองได้ทัน กระดาษในมือฉันฉีกขาดเป็นชิ้นๆ ความประหลาดใจวาบผ่านใบหน้าของอีธาน เขาสะดุ้งและถอยหลังไปก้าวหนึ่ง

"เมื่อกี้คุณพูดว่าอะไรนะ?" ฉันคำราม

"เกรซ?" จอร์จเอ่ยขึ้น "มีอะไร---"

"คุณพูดว่าอะไร?" ฉันคำรามอีกครั้ง ฉันหันไปมองเขา เขาขมวดคิ้วและจ้องมองฉัน จอร์จ...