บท 235

ผมก้าวเข้าประตูหน้าบ้านพร้อมถอนหายใจ ความเหนื่อยล้าจากทั้งวันเกาะกุมผมราวกับโซ่ที่ล่ามข้อเท้า ขณะที่ปิดประตูและแขวนเสื้อโค้ทบนราวแขวน พลังงานแปลกๆ ก็แล่นผ่านอากาศ ทำให้ขนที่ต้นคอผมลุกชัน

นั่นมันอะไรกัน? มันทำให้ผมรู้สึกหวาดระแวงและใจหล่นวูบ เป็นพลังงานชนิดพิเศษ ดิบและรุนแรง ต่างจากทุกอย่างที่ผมเคยพ...