บท 70

ชาร์ลส์

อาเชอร์พาฉันเดินตามระเบียงไปยังห้องของเอมี่ ยามเคาะประตูแล้วเปิดให้ ถึงแม้ห้องจะเรียบง่าย แต่มันแตกต่างอย่างเห็นได้ชัดจากห้องที่ฉันเพิ่งคุยกับเดวิน มีความอบอุ่นแผ่ซ่าน ความสบายที่แฝงอยู่มาจากเสียงไฟแตรกแตรกในเตาผิงและสีหน้าที่เปี่ยมสุขของเอมี่ เธอนั่งอยู่บนเก้าอี้ที่ดูเก่าแก่ มือวางเบาๆ บนท...