บท 1202

เมื่อคิดถึงเหตุการณ์ในคืนที่โกดัง หลู่เซียงเซียงก็รู้สึกเหมือนฝัน มันเหมือนเกิดขึ้นเมื่อวานนี้

“คืนนั้น ฉันกับเซินเจ๋อซิงร่วมมือกันฝังตัวคนร้ายไว้ในป่าหลังโกดัง! เพื่อไม่ให้ถูกพบ เราปกคลุมพื้นด้วยหญ้า ไม่มีร่องรอยว่ามีการขุดดินเลย”

เซินซิ่วอี้เข้าใจทันที: “ไม่น่าแปลกใจเลย—ไม่น่าแปลกใจเลย—ไม่น่าแ...