บท 145

เจียนซือกำหมัดแน่นเพื่อควบคุมความเจ็บปวดที่หัวใจ

เมื่อเธอกำลังจะก้าวออกจากประตู เสียงของลู่โย่วถิงก็ดังขึ้นจากด้านหลัง: "เดี๋ยวก่อน..."

เจียนซือหยุดเดิน แต่ยังไม่หันกลับมา

ลู่โย่วถิงถาม: "นี่มันเรื่องอะไรกันแน่? ทำไมถึงเอาเฉินเป่ามาให้ฉัน? ฉันสัญญากับเขาแล้วว่าจะไม่แย่งสิทธิ์เลี้ยงดูจากเธ...