บท 167

คำพูดที่ไร้ความปรานีทำให้ลู่โยวถิงเหมือนตกลงไปในหุบเหวลึก ร่างสูงใหญ่ของเขาสั่นคลอนเกือบจะล้มลง เขาจับแขนของเธอแน่นและตะโกนด้วยเสียงแหบแห้งว่า "เป็นไปไม่ได้ ฉันไม่เชื่อ เธอเคยรักฉันมากขนาดนั้น จะบอกว่าไม่รักก็ไม่รักได้ยังไง"

เจี้ยนซือหัวเราะเบา ๆ "เธอก็รู้ว่ามันเคยเป็นอดีต! ห้าปีแล้ว ความรักที่เข้...