บท 178

จนกระทั่งเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ทำลายความเงียบลง

หลู่โย่วถิงมองหน้าจอโทรศัพท์ด้วยความหงุดหงิด ก่อนจะวางมันลงบนตัก ถอนหายใจ ปลดเข็มขัดนิรภัย แล้วขยับเข้าไปใกล้เจี้ยนซือ จับไหล่เธอไว้ มองเธอด้วยสายตาจริงจังและพูดด้วยความอ่อนใจว่า “ซือซือ ขอโทษนะ ฉันยอมรับว่าฉันอาจจะเผด็จการเกินไปเมื่อกี้ แต่ฉันก็เพราะฉั...