บท 33

เมื่อกลับมาถึงที่พักยู่ถิงกงกว่านแล้ว ลู่โย่วถิงอุ้มลู่เอี้ยนไป๋ที่หลับอยู่กลับเข้าห้อง จากนั้นก็เดินไปที่ระเบียง มองดูเจี่ยนซือที่กำลังมองไปไกลๆ ด้วยความลังเลในใจ เขาร่างคำพูดในใจนับสิบนับร้อยครั้ง จนกระทั่งเจียนซือเริ่มแสดงท่าทีเบื่อหน่าย เขาจึงเอ่ยปากขึ้นในที่สุด

"ขอโทษนะ คุณพูดถูก เจี่ยนซือไห่...