บท 43

เจี่ยนเยว่บีบน้ำตาแรงๆ น้ำตาก็ไหลพรากๆ ลงมา แล้วตะโกนเรียกลู่โย่วถิงว่า "ป๊ะป๋า..."

คำพูดนั้นเหมือนก้อนหินที่ตกลงในสระน้ำสงบ สร้างคลื่นระลอกใหญ่กระเพื่อมไปทั่ว

ทุกคนในห้องตกตะลึง มองหน้ากันไปมาเหมือนค้นพบความลับที่ไม่ควรเปิดเผย

แสงแฟลชจากกล้องถ่ายรูปก็เริ่มสว่างวาบๆ

"คุณเป็นใคร? ใครส่งคุณมา?"

...