บท 501

จี๋หมิงเช่อมองขนมหวานตรงหน้า ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความไม่เชื่อ

“เธอทำให้ฉันเหรอ?”

ซือซือไม่เกลียดเขาตลอดเวลาหรอกเหรอ?

ไม่หวังให้เขาตายทันทีหรอกเหรอ?

ทำไมถึงทำขนมให้เขา?

แม้จะดีใจ แต่สภาพแวดล้อมที่เขาเติบโตมาก็ทำให้เขาต้องระวังตัวโดยอัตโนมัติ

“ไม่กินก็แล้วไป!” เจียนซือคว้าขนมหวานไปทิ้งลงถังขยะทันที ...