บท 517

จีเหยียนเป่ยหน้าซีดไปหมด

เขาที่ปกติไม่แสดงอารมณ์ออกมาเป็นครั้งแรกที่รู้สึกทั้งอายและโกรธ

จนกระทั่งถือกระเป๋าออกไปแล้ว จี้เป่ยหานยังคงหัวเราะเหมือนถูกจี้จุดหัวเราะยังไงก็หยุดไม่ได้

“หนุ่มบริสุทธิ์...ฮ่าๆ...หนุ่มบริสุทธิ์...”

จี้หงในตอนที่เขากำลังได้ใจที่สุดก็พูดขึ้นว่า “หัวเราะอะไร? นายกับเขา...