บท 538

ครั้งนี้เจ็บจริงๆ เจี้ยนซือเลยขี้เกียจลุกขึ้นมา นอนหงายบนพื้น มองดูท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาว เริ่มนับดาวอย่างเบื่อๆ

"หนึ่งดวง สองดวง สามดวง... ห้าสิบดวง... หนึ่งร้อยดวง..."

ลู่โย่วถิงที่ซ่อนอยู่ไม่ไกล: "...??"

เจี้ยนซือยังคงนับต่อไป: "เอ่อ... ดาวเยอะจัง เมื่อกี้นับถึงไหนแล้วนะ?..."

ลู่โย่วถิง:...