บท 569

จ้านซือเหงื่อเย็นไหลชุ่มหลัง

ผมก็เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ

แม้เธอจะหายใจลึกๆ ไม่หยุด แต่ก็ยังไม่สามารถสงบจิตใจได้ หัวใจเต้น 'ตุบตุบ' ราวกับมีคนใช้ค้อนทุบ

เธอเช็ดเหงื่อเย็นบนหน้าผาก

ไม่อยากเชื่อเลยว่าเธอจะฝันถึงฉือเถียนไป๋

แล้วยัง…ยังเอาเขามารวมกับลู่โหยวถิง

ทำไมถึงเป็นแบบนี้?

เธอรักลู่โหยวถิงอย่างชัดเจน...