บท 688

ทันทีที่ฉินม่านม่านวิ่งออกจากบ้าน เธอก็ได้รับโทรศัพท์จากฮวาอวิ๋นฉิง

เธอพยายามกลั้นน้ำตา สูดลมหายใจลึกๆ “พี่ฮวา...”

แม้เธอจะพยายามทำเสียงให้เป็นปกติ แต่เสียงของเธอกลับสะอื้นอย่างรุนแรง

ฮวาอวิ๋นฉิงรู้ทันทีว่าไม่ปกติ เขาถามด้วยความเป็นห่วง “เธอเป็นอะไร? ร้องไห้หรือเปล่า? เกิดอะไรขึ้น? ตอนนี้เธออยู่ที่ไ...