บท 744

จ้านซือเฉินรู้สึกหมดคำพูดกับน้องสาวคนนี้สุดๆ เดินไปบิดหูเธอ บังคับให้เธอออกจากอ้อมกอดของจ้านซือหวาย

“จ้านเยว่ เธอทำได้ไหม? ทำได้หรือเปล่า?”

แม้จะบิดหู แต่แรงไม่มาก และไม่อยากทำให้เจ็บจริงๆ

จ้านเยว่ก็ให้ความร่วมมืออย่างดี ออกจากอ้อมกอดของจ้านซือหวายแล้วปัดมือเขาออก พองแก้มด้วยความโกรธ “ฉันทำได้ ฉันทำ...