บท 791

ที่บ้านอวี้ถิง

เจี้ยนซือเฉินมาถึงห้องของเสิ่นลั่วเสวี่ยแต่เช้าเพื่อปลุกเธอ

“เสวี่ยเอ๋อ…”

“เสวี่ยเอ๋อ…”

เขาเรียกเธออยู่ข้างเตียงเป็นเวลานาน แต่เสิ่นลั่วเสวี่ยกลับไม่มีท่าทีตอบสนองเลย

เจี้ยนซือเฉินยิ้มอย่างอ่อนโยน มองเธอด้วยสายตาอบอุ่น แล้วก้มลงตบแก้มเธอเบาๆ “เสวี่ยเอ๋อ ถึงเวลาตื่นแล้วนะ ต้อ...