บท 795

จ้านซือเฉินจากไปแล้ว

หลังจากส่งเฉินลั่วเสวี่ยไปโรงเรียน เขาก็ไปที่บริษัทสาขาเจียงเฉิง แล้วนั่งเครื่องบินตอนบ่ายสองโมงจากไป

เฉินลั่วเสวี่ยทั้งวันจิตใจเลื่อนลอย ดวงตาแดงก่ำ ใจรู้สึกว่างเปล่า

ตอนเย็น หลังเลิกเรียนพิเศษ เธอนอนคว่ำบนโต๊ะไม่อยากไปไหน

ทันใดนั้น มือใหญ่คู่หนึ่งวางบนหัวของเธอ

เธอ...