บท 845

วันรุ่งขึ้น ยังไม่ทันฟ้าสาง หลิงเวยก็ลืมตาตื่น

เธอหยิบมือถือบนโต๊ะข้างเตียงขึ้นมาดูเวลา

เพิ่งจะตีห้าเอง

เธอค่อยๆ เขย่า ฮว๋าเค่อซิน ที่หลับเป็นตายเบาๆ แล้วเรียกเธอเสียงเบา “เค่อซิน ตื่นเถอะ เธอไม่บอกว่าอยากดูพระอาทิตย์ขึ้นเหรอ? ต้องตื่นแล้ว”

แต่ไม่ว่าเธอจะเรียกยังไง ฮว๋าเค่อซินก็ยังหลับสนิท

เรียกจนรำ...